wstał.<br>- Znam dobrze jej rodziców - rzekł. - Zrobią wszystko, aby się nie wydało przed ludźmi. Sami ją do lekarza zaprowadzą, chociaż tacy pobożni.<br>- Numer nie przejdzie - powiedziałam. I zablefowałam. - W piątym miesiącu nikt tego nie zrobi. A jeżeli, to to kosztuje fortunę.<br>Poderwało go. Zapomniał spojrzeć w okno. Obliczał coś w myślach, wreszcie ustalił.<br>- W maju nie miałem z nią nic wspólnego.<br>- Na pewno? - odczekałam chwilę i znowu zablefowałam. - A majowy weekend? Siostra Jany stała w krzewach i wszystko widziała.<br>- Ta smarkula? - rzekł bezwiednie.<br>- Pokojarzyła, może pan być spokojny. Chociaż milczy, niewinność bowiem zabrania jej zrozumieć. Do czasu.<br>Znowu zapatrzył się w