nie składały się w żadną całość. Nadzorujący oficerowie nie mieli żadnego planu prac nie wiedzieli ile ma być tych "umocnień", w którą stronę mają biec i po co. W ostatnie dni już zupełnie nie wiedzieli co z nami robić. Stanął wówczas przed nami komendant, na czole jego odbiła się wyraźnié "myślowa praca dowódcy", aż wreszcie rzekł machając niepewnie ręką w kierunku północ-południe: "<q>O tu, między tymi drogami, wyrównacie teren, żeby polepszyć widoczność <page nr=26> przy obserwacji</>".<q> Ktoś nie zdzierżył, zapytał "a będą grabie, żeby tu tak ładnie wyrównać?</>" i dostał propozycję pięciu dni aresztu. Więc zasypywaliśmy dołki i zamiataliśmy ślady wyryte gąsienicami