literackich wśród dawnych Hebrajczyków. <br>Ten typ literatury, będącej faktycznie literaturą pouczającą, dydaktyczną, znamy głównie z papirusów znalezionych w starożytnym Egipcie. Dokumenty te świadczą, że były tam szeroko rozpowszechnione utwory literackie, zwane po egipsku sbojet (tzn. nauka, pouczenie). Najstarsze zachowane papirusy sięgają czasów dwunastej dynastii, a więc początków drugiego tysiąclecia p.n.e. Wśród tych utworów znajduje się zachowana na papirusie z XII w. p.n.e. Nauka Ptahotepa. Jej autor był wezyrem króla Dżedkare Isesi, panującego w pierwszej połowie XXIV w. p.n.e. Papirus z czasów dwunastej dynastii zawiera Naukę Kakimny, przypisywaną wezyrowi jednego z władców III dynastii (XXVII w. p