sfatygowanych materacach, na podłodze i połamanych łóżkach na korytarzu, o czym pisałem w październikowym numerze z ub. roku w "Relaksie". <br>O tym, że przebywałem w tym schronisku mógłby poświadczyć syn p. Ireny Papis (za którego sam się podał), który ze mną rozmawiał na temat schroniska oraz podstemplował mi redakcyjną delegację, na co jest dowód w naszym wydawnictwie. Artykuł mój nie był więc wytworem wyobraźni, jak pisze Czytelniczka. Nie czuję też awersji do ziemi krakowskiej, co zarzuca mi Autorka listu. We wspomnianym reportażu pochwaliłem schronisko w Tenczynku. Skrytykowałem też schronisko w Krakowie, które zgodziło się z zarzutami i po prostu poprawiło się. Jeżeli Czytelniczka