swe siły, powstrzymywało druzgocącą przewagę wroga. W normalnych warunkach powinni byli natychmiast ulec, rozszarpani w strzępy. Tymczasem nie ich, lecz oni szarpali wroga, i to było najdziwniejsze. Tak skutecznie paraliżowali szyki Messerschmittów, że stwarzali nieprzebytą zaporę, pod którą drugich sześciu myśliwców mogło wpaść z impetem na wrogie bombowce. A równocześnie na czoło bombowców zwalił się cały świeży dywizjon dwunastu angielskich myśliwców przybyłych przed chwilą.<br><br>Wyprawa bombowców, wzięta w dwa ognie, nie wytrzymała uderzenia. Nie dlatego, żeby poniosła wielkie straty. Strat było stosunkowo mało: co prawda, kapitan Forbes zaraz na wstępie zestrzelił Dorniera, sierżant Michał Brzozowski zrąbał Heinkla, sierżant Józef Frantiszek innego Heinkla