po upadku komunizmu w Niemczech wschodnich PDS skupia w swych szeregach około 100 tys. członków, z których większość to emerytowani członkowie, działacze i funkcjonariusze dawnej SED. W partii lub w jej bezpośrednim politycznym otoczeniu działają też młodzi pacyfiści, ekolodzy, obrońcy praw mniejszości etnicznych i seksualnych. PDS przedstawia się jako partia na lewo od socjaldemokracji, której zarzuca zbyt daleko posuniętą aprobatę kapitalistycznej niesprawiedliwości społecznej. Chce więc walczyć o równe traktowanie Niemców z zachodniej i wschodniej części zjednoczonego państwa, o pełne zatrudnienie i obciążenie bogatszych społecznymi kosztami systemu rynkowego. Walczy też ze skrajną prawicą, rasizmem i ksenofobią; wolałaby rozwiązanie NATO i likwidację euro. W