na nie społeczne przyzwolenie. Wokół ognia tańczyły dziewczęta, chłopcy skakali przez ogień. Skakano także parami, trzymając się za ręce. Udany skok, gdy dłonie chłopca i dziewczyny nie rozdzieliły się, wróżył ślub i udane małżeństwo. O północy chłopcy, często z towarzyszącymi dziewczętami, szli w las szukać kwiatu paproci. Noc świętojańska Kościół na przestrzeni wieków starał się zwalczyć pogańskie obyczaje - wydawano zakazy palenia ogni sobótkowych, wróżb i magicznych obrzędów. Dzień ten otrzymał za patrona św. Jana Chrzciciela. I ta nazwa się przyjęła. Po pewnym czasie lud zaczął mówić "noc świętojańska". Ale nie udało się wytępić dawnych obyczajów, które przez lata połączyły się z obrzędami