przedłużenia czasu zaopatrywania jej w substancje pokarmowe, obejmując stadium rozwoju zarodka. Nie warto oczywiście odżywiać makrospory, która nie zostanie zapłodniona. Uzależnienie odżywiania od zapłodnienia daje nadzwyczajną oszczędność energetyczną dla rośliny wytwarzającej makrospory. W sporangium rozrasta się do końca tylko ta makrospora, której udało się zostać zapłodnioną. Jest to zjawisko będące na tyle logiczną konsekwencją wcześniejszych tendencji ewolucyjnych, że doprowadziło je do końca przynajmniej kilka linii ewolucyjnych. Już w karbonie powstały nasienne paprocie (ryc. 12.13, 12.14) i nasienne widłaki.<br>&lt;page nr=309&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>Dewońscy przodkowie roślin nasiennych mieli wrzecionowate zarodnie rozmieszczone na końcach szczytowych rozgałęzień pierzastego liścia zarodniowego. Niekiedy część tych rozgałęzień zlana była w