Trudno sobie wyobrazić większą rewolucję nad Tamizą niż pozbawienie dziedzicznych lordów prawa zasiadania w Izbie Lordów. Przez 700 lat, nie musząc nigdy starać się o reelekcję (choć jakby dla równowagi odmówiono im czynnego prawa wyborczego), potomkowie wielkich i mniejszych figur królestwa uczestniczyli w polityce w przekonaniu, że tak już będzie na wiek wieków amen. Tymczasem urzędujący premier dotrzymał swej obietnicy i po dłuższych targach doprowadził do "wydziedziczenia" dwudziestych i trzydziestych parów Anglii z izby. Poza tymi, którzy tytuły lordowskie dostali osobiście w uznaniu zasług dla współczesnych losów królestwa i cieszyć się nimi będą dożywotnio, lecz bez prawa przekazania potomkom, ostała się ledwo setka