która tak była słodką i tak życie zdobiła&#133; tu prawdziwie człowiek wrócił do swojej realnej wartości, piórka zupełnie oskubane. Przecież żal czasem tego znaczenia, żal stokroć więcej niż salonów, powozów, panny służącej, lokaja i tysiąca innych wygód".<br> Hoffmanowa usiłuje sięgnąć do sprawdzonych form i w 1834 r. zaczyna wydawać na wzór dawnych &#132;Rozrywek" &#132;Nowe Rozrywki dla Dzieci" z myślą o przesyłaniu czasopisma do kraju. Po ukazaniu się dwu tomów pismo przestaje wychodzić. Hoffmanowa z powodów cenzuralnych nie mogła liczyć na odbiorcę krajowego. Próbuje także innych wersji starych prac i pisze nowe utwory, które udaje się jej wydać we Wrocławiu