W poszukiwaniu nowych strategii rozwoju&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Wstęp&lt;/&gt;<br><br>Pół wieku temu sprawy wydawały się proste. Szybki i trwały wzrost gospodarczy wydawał się warunkiem dostatecznym do odbudowy zniszczeń wojennych, wyprowadzenia z zacofania krajów kolonialnych i postkolonialnych i niedopuszczenia do ponownego kryzysu światowego na wzór lat trzydziestych. Spór między lewicą a prawicą oraz współzawodnictwo między kapitalizmem a realnym socjalizmem dotyczył nie tyle celu, co sposobów jego osiągnięcia oraz form wykorzystania wzrostu (a zatem struktury produktu i podziału dochodu). Inaczej mówiąc, zapewnienie wzrostu gospodarczego miało przynieść wszechstronny rozwój. <br>Od początku swego istnienia Sekretariat ONZ nie szczędził