z minuty na minutę.<br><br>Wyszorowany przez Darię, przyczesałem nieposłuszne włosy, jak tylko umiałem najlepiej, i niecierpliwie czekałem na ojca. Zjedliśmy śniadanie i szybko wyruszyliśmy z domu, gdyż profesor Minejko wyznaczył nam wizytę wczesnym rankiem.<br><br>Ulica wyglądała odświętnie. Ludzie szli środkiem ulic, niektórzy mężczyźni byli bez czapek - jak przed cerkwią podczas nabożeństwa. Natłuszczone włosy błyszczały w promieniach słońca. Kobiety o czerwonych policzkach nawoływały dzieci, przytupywały w miejscu dla rozgrzewki, kuliły się z zimna pod murami...<br><br>Z oddali dobiegały pienia; ulicę przecięła ni to procesja, ni to pochód, powiewając cerkiewnymi chorągwiami.<br><br>Ojciec zawołał sanki. Czarnobrody dorożkarz o cygańskich oczach, podobny do Tekli, zajechał