klasy politycznej, a nie tylko odchodzący minister finansów.<br><br>Rozsądni ekonomiści zdają sobie sprawę z faktu, że pole manewru w polityce gospodarczej Polski jest bardzo wąskie. Jeśli po odejściu strażnika stabilności gospodarczej beztroscy politycy rzuciliby się do odrabiania strat poprzez zwiększanie wydatków publicznych, a nie dość mocny minister finansów uległby ich naciskowi i pozwolił na wzrost deficytu, w krótkim czasie rynek zareagowałby gwałtownym odpływem kapitału, a kraj pogrążyłby się w recesji. Mam jednak nadzieję, że wie o tym nie tylko Leszek Balcerowicz. Łatwiej było go krytykować, niż zmienić zasady jego polityki gospodarczej, o czym przekonaliśmy się już raz w 1991 r., a