ludzki jest genetycznie przystosowany do równoczesnego przyjmowania całego zakresu widma słonecznego, głównie w postaci promieniowania rozproszonego. Naturalne lub też sztuczne ograniczenie się do przyjmowania jednego tylko zakresu fal (np. lampy kwarcowej albo promiennika podczerwieni) powoduje wzrost skutków negatywnych. Dotyczy to również biernego plażowania z zasłoniętymi oczami, kiedy pospołu działają promieniowanie nadfioletowe i podczerwone, natomiast światło widzialne jest eliminowane. Następują wówczas w warstwie skóry skomplikowane zjawiska biochemiczne, powodujące tzw. plamistość trwałą. Interakcje między falami o różnej długości mają swój wyraźny wydźwięk fizjologiczny. Wyraża się on w zróżnicowaniu reakcji na bodźce części widma nadfioletowego i podczerwonego w zależności od postrzeganej jakości światła widzialnego