chłopcach, z drastycznymi szczegółami, a bez przechwałek, trochę jak starzy ludzie zwierzają się z przypadłości jelitowych.<br>Numer szpitala znalazł od razu, podkreślony wielokroć kolorowymi znakami długopisów. Ośrodek badań oftalmologicznych UNESCO miewał tu swoich lokatorów. Zaraz po sygnale odezwał się głos nosowy w nieznanym języku, wołał, powtarzał coś dobitnie, jakby w nadziei, że Europejczyk jednak zrozumie.<br>- Poproście kogoś mówiącego po angielsku - wołał Terey rozdrażniony. - Doktor, doktor, daj tu doktora. Angielski - wybijał poszczególne słowa.<br>W słuchawce słyszał zakłopotane sapanie. Strażnik czy posługacz znał wyłącznie swój wioskowy język.<br>- Zawołaj doktora - krzyczał Terey, ale tamten zniecierpliwiony, chcąc się pozbyć kłopotu, odłożył słuchawkę.<br>- Nie zrozumiał, głupi