zdaje się chwytać każde <br>jej spojrzenie, każdy przypadkowy uśmiech. Pewnego razu spróbowała <br>nawet wziąć za rękę Jasia. Adela jednak wyrwała <br>go jej gwałtownie i posadziła brutalnie obok siebie rozkrzyczane <br>dziecko. <br><br>- Masz swoją lalkę! - warknęła. - Nią <br>się baw, a nie moim bratem! <br><br>Krysia spojrzała na nią szeroko rozszerzonymi, przerażonymi <br>oczyma, które nagle napełniły się łzami. <br><br>- Za co ty mnie tak nie lubisz, Adelciu? - zapytała. <br><br><br>- A bo już tak! - odpowiedziała Adela, ale ni <br>stąd, ni zowąd zrobiło jej się strasznie przykro, <br>zupełnie jakby skrzywdziła małe dziecko. <br><br>I niespodzianie dla samej siebie dodała: <br><br>- Zresztą... skąd wiesz, że cię nie lubię?... <br><br><br>Cóż to za dziwna