jądrowych, odkrywano kolejne generacje cząstek elementarnych, pewne ważne prace szły w zapomnienie, a potem po latach zostawały ponownie odkrywane, już w trochę innym kontekście, który nadawał im nowe znaczenie. Sukces był zbiorowym wysiłkiem, ale ostatnie słowo należało do dwu uczonych: Salama i Weinberga. Oni też za ten sukces zostali uhonorowani nagrodą Nobla.<br> Sukces polegał na zunifikowaniu oddziaływań elektromagnetycznych i słabych oddziaływań jądrowych. Dziś mówi się już o jednym oddziaływaniu elektrosłabym. Przy okazji wyjaśniło się, dlaczego tę teorię tak trudno było zbudować: w normalnych temperaturach oddziaływania elektromagnetyczne i słabe jądrowe zawsze występują jako oddzielne; łączą się, dopiero gdy temperatura przekracza krytyczny próg 100