telefonem", która mówi o tym, że nie zawsze uzyskuje się to, czego się pragnie, jeśli nawet się za to zapłaci. Jak zwykle na naszych płytach, będzie przekornie, z przymrużeniem oka i dużo specyficznego poczucia humoru.&lt;/&gt;<br>&lt;who3&gt;Czy inspiracją były jakieś nowe nagrania?&lt;/&gt;<br>&lt;who4&gt;Słuchałam ostatnio ostrej muzyki, ale było to raczej konsekwencją nagrywania &lt;name type="tit"&gt;"Blizny"&lt;/&gt;, wynikało z potrzeby dopełnienia nastrojów. Słuchałam &lt;name type="org"&gt;Guano Apes&lt;/&gt;, &lt;name type="org"&gt;Scunk Anansie&lt;/&gt;, &lt;name type="org"&gt;Korn&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Garbage&lt;/&gt;, &lt;name type="person"&gt;Morphine&lt;/&gt;, ale również akordeonisty &lt;name type="person"&gt;Richarda Galliano&lt;/&gt;. Słuchałam muzyki głęboko poruszającej, żywej. Sięgałam po nią, aby zaspokoić głód emocji.&lt;/&gt;<br>&lt;who3&gt;Co pani sądzi o klasyfikacjach typu "&lt;q&gt;rock kobiecy"&lt;/&gt;?&lt;/&gt;<br>&lt;who4&gt;Wszystkie sztuczne podziały trochę mnie drażnią. Rock to rock. Dzielenie go