stałą sprzężenia, o której wspominaliśmy w poprzednim rozdziale.<br>Najbardziej spektakularne były wyniki zastosowania teorii grawitacji w astronomii. Jest oczywiste, że siła grawitacji musi odgrywać tam dużą rolę. Ciała niebieskie mają ogromne masy, a duże odległości między nimi nie stanowią przeszkody wobec dużego zasięgu oddziaływania.<br>Wszystko zaczęło się od Kopernika. Od najdawniejszych czasów, kiedy tylko człowiek zaczął spoglądać w gwiaździste niebo, stało się dla niego jasne, że wśród ciał niebieskich niektóre, zwane gwiazdami błędnymi lub planetami, zachowują się odmiennie od innych. Nie tylko poruszają się one na niebie względem gwiazd nie zmieniających swych położeń, ale co więcej ruchy te nie są proste. Odbywają