w KZ PPS cieszyła się wpływami lewica. Chociaż autor stosunkowo wiele miejsca poświęca charakterystyce polityki kierownictwa PPS zp w okresie poprzedzającym powtórny rozłam, nie dostrzega zgodnego udziału socjalistów polskich i niemieckich w walce, jaką organizowała socjaldemokracja Prus przeciwko reakcyjnemu systemowi wyborczemu o demokratyzację życia politycznego. Nie dostrzega też - co jest najistotniejsze - oporu bardziej uświadomionych członków PPS zp wobec antyproletariackiej polityki Biniszkiewicza, co znalazło swój wyraz m. in. w ożywionej polemice przedzjazdowej na łamach "Gazety Robotniczej" i w przechodzeniu setek pepesowców do organizacji SPD. &lt;page nr=85&gt;<br>Przytoczyliśmy szereg nie uwzględnionych przez autora danych, które w sumie, jak się wydaje, podważają merytoryczną słuszność przytoczonych wyżej