utrwalonych na piśmie, zwyczajowych norm dotyczących tej sprawy. Każdy zainteresowany, a już na pewno każdy sędzia wiedział, jak ocenić jakość osoby oraz ile wynosi okup odpowiedni do tej jakości. Wiele dalibyśmy za tę wiedzę, pochodziła ona bowiem wprost z żywej tradycji prawa ustnego. Niestety, właśnie dlatego nie zapisano jej w najstarszym edykcie. Dopiero po 81 latach uczynił to król Liutprand. <br> W 721 r. Liutprand zaostrzył stare prawo dotyczące okupu za umyślne zabójstwo. Odtąd zabójca musiał oddać krewnym zabitego cały swój majątek, nawet jeśli przekraczał on znacznie tradycyjną wartość wergeldu. Jeżeli jednak &lt;q&gt;"wolny człowiek, broniąc się, zabije innego wolnego człowieka i zostanie