brudnych endeckich inwektyw.<br><br>Pan Karol, gdy jakąś koncepcję wysunie,<br>to ona na miarę tytana -<br>a Kostuś zabobon utwierdza w kołtunie<br>i jad sączy pana Romana.<br><br><br>Pan Karol swym światłym umysłem ogarnia<br>współczesnej nauki tereny,<br>a móżdżek malutki Kostusia w męczarniach<br>przyswoił aż Nowe Ateny.<br><br>Bywalców jour fixe'ów u pana Karola<br>najtęższych umysłów zwą ligą;<br>w niedzielę po sumie odwiedza Kostusia<br>sklepikarz, aptekarz i bigot.<br><br>Pan Karol jest mówca i złote ma usta,<br>do czynu porywa słuchaczy;<br>a Kostuś z miedzianym obliczem oszusta<br>wyznawców swą trzódkę duraczy.<br><br>U pana Karola dysputy uczone<br>o dobru, mądrości i pięknie;<br>a Kostuś gorliwie poucza swą