obojętnym niedzielnym tłumem, który nie podążył za nami na cmentarz i po którym, co najsmutniejsze, nikt z nas nawet się nie spodziewał odruchu solidarności.<br> Rok temu wszystko to nagle się odmieniło. Odmieniła się zresztą i cała Polska. Sierpniowe strajki i ich zdobycze przekonały ludzi, że pozorne szaleństwo okazuje się nieraz najwyższą formą rozwagi, że to, co zdaje się niemożliwe i skazane na porażkę, bywa niekiedy jedynym wyjściem. Sukces bezkrwawej rewolucji obudził pamięć o rewolucjach krwawych i przegranych: skądinąd znowu jakaś złośliwa (dla rządzących) symetryczność Historii sprawiła, że mieliśmy w tym roku same okrągłe rocznice robotniczych powstań - dziesiątą rocznicę Grudnia, piątą - radomskiego