fotele. Polek schronił się więc pod jarzębinę, skąd widział dobrze cały domek. Razem z deszczem spadł szybko letni zmrok. Pani Puciałłowa zapaliła światło w pokoju, gdzie na ścianach wisiały obrazy w masywnych ramach. Gospodarz sprzątnął jeszcze werandę, następnie wszedł do kuchni i tu rozmawiał chwilę ze służącą. Pani Puciałłowa jęła nakrywać do stołu. Kuchta coś śpiewała trochę ochrypłym głosem. Puciałło napił się wody. Pani domu zawołała w stronę drugiego pokoju. Polkowi uderzyło szybciej serce. Nie omylił się. Do jadalni weszła Wisia. Siadła do stołu i skracając sobie oczekiwanie jęła bawić się widelcem. Pani Puciałłowa powiedziała coś ostro. Wisia opuściła ręce. Wielki