Andrzej Olechowski</name>, a sondaże wkrótce pokazały, że spośród konkurentów <name type="person">Aleksandra Kwaśniewskiego</name> ma w unijnym elektoracie największe poparcie. W <name type="org">UW</name> powstało silne lobby zwolenników jego kandydatury. Według nieoficjalnych informacji należał do niego także <name type="person">Balcerowicz</name>. Stronnicy <name type="person">Olechowskiego</name> napotkali jednak na silny opór. Działacze tacy jak <name type="person">Władysław Frasyniuk, Jan Lityński</name> czy <name type="person">Jerzy Wierchowicz</name> nalegali, aby szukać dalej we własnym gronie. Do mediów docierały nazwiska kolejnych pretendentów: <name type="person">Władysław Frasyniuk, Olga Krzyżanowska, Donald Tusk, Jan Król</name>... Jednak i ta opcja była zbyt słaba by narzucić partii swoją wolę. W zarządzie <name type="org">Unii</name> przeciągał się prezydencki pat. Wreszcie znaleziono "kompromis". Zarząd zaproponował <name type="org">Radzie</name>, aby nikogo nie wystawiać i