społecznych na tamtejszej politechnice, z pewnymi nawet widokami na katedrę literatury, do czego jednak nie doszło z powodu poważnego pogorszenia się sytuacji zdrowotnej. W latach tych utrzymywał się z niezwykle aktywnej działalności pisarskiej, popularyzatorskiej i odczytowej, zdumiewającej zakresem zainteresowań, ale jednocześnie zabójczej i wyniszczającej dla zdrowia. W r. 1909 spadła nań katastrofa, z której się już nigdy nie dźwignął. W tym właśnie roku uciekł z Polski na zachód niejaki Bakaj, funkcjonariusz warszawskiej służby bezpieczeństwa, wywożąc liczne materiały kompromitujące policję i jej współpracowników ze środowiska polskiego. Na liście prowokatorów i agentów, używanych przez żandarmerię rosyjską do inwigilowania różnych kręgów społeczeństwa polskiego, znalazło