wskaźnikiem przejrzystości atmosfery był dla starożytnych Greków gwiazdozbiór Raka, a właściwie mglista plamka pośrodku konstelacji, nazywana Praesepe lub po prostu Żłobkiem. Słabe, rozmyte światełko tej plamki można dostrzec gołym okiem w bezksiężycową, pogodną noc. (W rzeczywistości jest to gromada kilkuset gwiazd, położonych blisko siebie, o czym łatwo się przekonać, spoglądając nań przez lunetę). Dla Greków widoczna obecność Praesepe na niebie świadczyła o doskonałej pogodzie. Podobnie jak możliwość rozróżnienia w dyszlu Wielkiego Wozu dwóch bardzo blisko siebie leżących gwiazd: Mizara i Alkora (choć nazw tych greccy astronomowie nie znali; nadali je dopiero Arabowie w wiekach średnich). Mizar to jasna gwiazda w załamaniu