pozaramkowym brakuje informacji o zboczeniu magnetycznym, zbieżności południków i uchyleniu magnetycznym.<br>Poziomą osnowę geodezyjną map topograficznych wielko- i średnioskalowych stanowią punkty poziomej osnowy podstawowej i szczegółowej o współrzędnych w układzie "1965". Przyjmuje się, że liczba punktów nie powinna przekroczyć 10 na 1 dm&lt;hi rend="upper"&gt;2&lt;/HI&gt; powierzchni mapy. <br>W przypadku większej ich ilości, nanosi się punkty klas wyższych.<br>Dokładność przedstawienia obiektów sytuacyjnych ma pierworysach i czystorysach map topograficznych w skali 1:10000 i 1:5000 powinna odpowiadać następującym warunkom:<br>a) średnie błędy położenia punktów poziomej osnowy geodezyjnej oraz punktów osnowy matematycznej naniesionych na mapę nie mogą przekraczać &lt;symbol desc="+-"&gt;0,15 mm;<br>b) dokładność położenia szczegółów