kręciło się po pokoju czterech mężczyzn.<br>- Albercie, duszo moja - zawołał pięknym basemsiwy pan na poduszkach - siadajże tu koło mnie, doczekać się niemogę!<br>Ale Albert ledwie na niego spojrzał.<br>Klasnął w dłonie.<br>- Przyjaciele i towarzysze, przedstawiam wam mojego kuzyna i syna kuzyna, więc też kuzyna, razem dwóch kuzynów.<br>Damy się im napić?<br>- Niech piją! Niech piją! - wrzasnęli zgodnym chórem zebrani.<br>- Pozwalacie? To dobrze.<br>- Obrócił się ku bocznym drzwiom pokoju, znów klasnął w dłonie i ryknął: - Hanula!<br>Nie wierzyłem własnym oczom.<br>Do pokoju weszła Mocna Hanula w białym nakrochmalonym fartuchu i w malutkiej białej chusteczce na włosach.<br>Spojrzała na Ojca, na mnie, a