ich rozszerzanie i wytwarza się większa płaszczyzna ścinania. Wzdłuż niej następuje odspojenie i usunięcie skruszonej części przeszkody (rys. 9.4). Powtarzające się naciski bloków przesuwanych nad przeszkodą potęguje efekt kruszenia w wyniku zmęczenia skały. Mechanizm kruszenia skał, z uwzględnieniem propagacji mikroszczelin i szybkiego pękania, i rolę różnej odporności skał na naprężenia kompresyjne szerzej omówił D.Drewry (1986).<br> Spękana lub rozkruszona część skalnego podłoża odrywa się (odspaja) i włącza do lodu dennego. Jednym z procesów przyczyniających się do tego jest regelacja. Po stronie proksymalnej przeszkody skalnej powstaje woda jako rezultat topnienia lodu pod zwiększonym ciśnieniem. Jest ona wyciskana na stronę dystalną. Tu