świadectwo o Ulatowskim jako krytyku sztuki w swojej książce Journal de Jean d`Amiens, Éditions du Seuil, 1968:<br> "Dziś wieczór obiad z U. Chciałbym, żeby ta rozmowa trwała całą noc i wszystko chciałbym zapamiętać. <br> Jak on opowiada o ewolucji, o życiu Cézanne`a. Że co jest szczególne, kiedy chce się naśladować Corota albo Poussina, to to, że wychodzi inaczej. Ta rozpaczliwa potrzeba wyrażenia siebie, a nie Corota albo Poussina, nawet jeżeli nam się zdaje, że widzimy poprzez Corota czy Poussina. Picasso mawiał, że kiedy chce dla siebie namalować na nowo obraz, który mu się spodobał, wychodzi zawsze co innego. <br> Strach. Uczciwość