mogą uwalniać żelazo z tego białka: askorbinian, 6-hydroksydopamina, zredukowane flawiny, tlenek azotu (p.1.3.8) oraz wiele ksenobiotyków wchodzących w komórkach w cykle redoks (parakwat, dikwat, adriamycyna, o-difenole). O tym, że czynnikami uwalniającymi jony żelaza są głównie formy rodnikowe ksenobiotyków, a nie wytwarzany przez nie O2, świadczą następujące obserwacje: SOD hamuje działanie tych związków tylko częściowo, a w warunkach anaerobowych, kiedy anionorodnik ponadtlenkowy nie może się tworzyć, uwalnianie żelaza z ferrytyny przez adriamycynę zachodzi kilkakrotnie szybciej niż w obecności tlenu.<br>Również transferryna może w pewnych warunkach uwalniać żelazo, zwłaszcza w obecności chelatorów takich jak ATP, ADP czy cytrynian