islamskich, dobrze pamięta, że to wojskowi parę lat temu odsunęli od władzy &lt;name type="person"&gt;Necmettina Erbakana&lt;/&gt;, pierwszego premiera islamistę.<br>Ograniczenie roli armii to jeden z warunków, które musi spełnić &lt;name type="place"&gt;Turcja&lt;/&gt;, by móc wejść do &lt;name type="org"&gt;Unii&lt;/&gt;. W myśl tzw. kryteriów kopenhaskich warunkiem członkostwa jest respektowanie zasad demokracji i wolnego rynku. To ostatnie nie nastręcza większych problemów - &lt;name type="place"&gt;Turcja&lt;/&gt; już dawno zerwała z etatyzmem na rzecz prywatyzacji. Natomiast do demokracji tureckiej &lt;name type="org"&gt;Unia&lt;/&gt; - słusznie czy nie - niezmiennie ma zastrzeżenia. Dlatego przez ostatnie lata parlament w &lt;name type="place"&gt;Ankarze&lt;/&gt; sukcesywnie wprowadzał zmiany, jakich życzyła sobie &lt;name type="place"&gt;Bruksela&lt;/&gt;: zniesienie kary śmierci, likwidację trybunałów bezpieczeństwa państwa, zmiany w kodeksie karnym, a przede wszystkim