osiągać ponad 20% ogólnej masy powietrza, a więc przewyższać ilość tlenu. Jest to jednak zjawisko stosunkowo rzadkie, zwykle udział dwutlenku węgla w warstwie rekreacyjnej jest od dwóch do dziesięciu razy wyższy niż w ogólnej masie powietrza. Na ogół, przy stężeniu maksymalnym do 1%, dwutlenek węgla jest dla organizmów żywych nieszkodliwy, natomiast większe stężenia powodują już zatrucia. Głównym źródłem CO2 warstwy przyziemnej jest tzw. oddychanie gleby (ok. 70%), w mniejszym stopniu oddychanie roślin i zwierząt (od 5% do 25%), reszta dostaje się do środowiska naturalnego z zewnątrz, głównie jako zanieczyszczenie antropogeniczne. W miejscach poddanych silnej antropopresji udział poszczególnych źródeł produkcji CO2 diametralnie