jest wyróżnianie <br>grupy istot, które nigdy nie będą mogły dostąpić 'oświecenia' , jak to czynili <br>między innymi niektórzy przedstawiciele szkoły chińskiej 'cech dharm' (chiń. <br>faxianzong; jap. hossoshu). Twierdzenie, iż przeszkodą w dostąpieniu <br>'oświecenia' jest zła natura tych istot, jest sprzeczne z nauką buddyzmu <br>o nieistnieniu niezmiennego 'ja'. Budda Śakyamuni nauczał, że natura ludzka <br>nie jest ustalona - korzenie dobra mogą zostać zniszczone, ale mogą też <br>pojawić się tam, gdzie ich wcześniej nie było. Takie stanowisko jest <br>konsekwencją przekonania, że nic nie ma stałej natury. <br>Nauki mistrzów zen są bezpośrednią refleksją nad doświadczeniem <br>'oświecenia', jednak sutry także są taką refleksją - refleksją Buddy <br>Śakyamuniego, którego