zaplanować nie potrafię. Żyjemy w czasach chaosu, eksperymentu, rywalizacji i pogoni za sukcesem. Często nie mogę znieść tej presji, więc będę się buntować.<br><br>magda@nous.czyli.umysł<br>Gorszyć się na cały świat to dość patetyczny pomysł. Uważaj, żebyś się nie stała "dziewczyną powieściową", opisywaną przez Camusa. To córka pastora albo nauczycielki. Żyje gdzieś na prowincji, w zamkniętym świecie, czeka na księcia z bajki i buntuje się na otoczenie. Zamiast do wielkiego świata trafia raczej do powieści i tam, jak przyszpilony motyl, pozostaje już tylko zaschniętym, martwym literackim wizerunkiem. To bardzo smutne życie. Buntuj się więc rozsądnie i z niczego się nie