Typ tekstu: Książka
Autor: Pankowski Marian
Tytuł: Nasze srebra
Rok wydania: 1995
Rok powstania: 1972
pędzi do ANTKA Co? Za drzwi! Sale bLte!
ANTEK zaciąga mu kaszkiet na oczy i pac! go w mache. AKORDEONISTA wpada na piecyk, instrument rozdarty. Rumor, KIBICE na ANTKA, który nurkuje między nimi i zwiewa. Światła opuszczają głąb seny, żeby uwydatnić KLARĘ i POLICJANTA.
GŁOS MATKI To nie przestępca... raczej nerwus.
KLARA Nie ma ojca, ani matki...
POLICJANT Ale siłe - to ma.
GŁOS MATKI Cóż... jedno nie zastąpi drugiego...
POLICJANT Ale awanturnictwo i bójki są karane...
KLARA Wie pan... cudzoziemcowi najtrudniej jest wżyć się... żyć potem już potrafi, chodzi o ten moment... o wży-.
POLICJANT nie bardzo przekonany Taaaak - a jak
pędzi do ANTKA Co? Za drzwi! Sale bLte!<br>ANTEK zaciąga mu kaszkiet na oczy i pac! go w mache. AKORDEONISTA wpada na piecyk, instrument rozdarty. Rumor, KIBICE na ANTKA, który nurkuje między nimi i zwiewa. Światła opuszczają głąb seny, żeby uwydatnić KLARĘ i POLICJANTA.<br>GŁOS MATKI To nie przestępca... raczej nerwus.<br>KLARA Nie ma ojca, ani matki...<br>POLICJANT Ale siłe - to ma.<br>GŁOS MATKI Cóż... jedno nie zastąpi drugiego...<br>POLICJANT Ale awanturnictwo i bójki są karane...<br>KLARA Wie pan... cudzoziemcowi najtrudniej jest wżyć się... żyć potem już potrafi, chodzi o ten moment... o wży-.<br>POLICJANT nie bardzo przekonany Taaaak - a jak
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego