o trudnym dzieciństwie i obsesjach lidera<br>Smashing Pumpkins<br>THE SMASHING PUMPKINS<br>Machina/The Machines Of God<br><br>Tej płycie najbliżej chyba do innego ważnego albumu Smashing Pumpkins - "Siamese Dream". W utworach jest, prócz melodyjności, sporo ostrości, a nawet drapieżności. Billy Corgan - wokalista i lider formacji - przestał być autodestrukcyjnym neurotykiem. Stał się neurotykiem walczącym. Zarówno dla Corgana, jak i dla jego odbiorców jest to chyba zdrowa odmiana. A dla samego zespołu? Po nagraniu tego albumu z zespołu odeszła basistka D'Arcy. Reszta coraz częściej mówi, że praca z neurastenicznym Billym jest ponad ich siły. Czyżby więc ten niezły album miał być ostatnim w dyskografii