Helsinkach, czyli tzw. Rady Europejskiej, potwierdziły najgorsze obawy. Powiedziano nam wyraźnie, że nasz plan przystępowania do UE jest nierealny. Nie osiągniemy członkostwa 1 stycznia 2003 r. Co więcej, nie przedstawiono nam w zamian za to żadnej innej daty. Stwierdzenie, że unia gotowa będzie przyjąć nowych członków po roku 2002 oznacza ni mniej, ni więcej, że w poczekalni przyjdzie odsiedzieć nam co najmniej cztery lata. Przypadła mi zatem niewdzięczna rola Kasandry. W podobnych sytuacjach najczęściej pada pytanie: kto zawinił? Czy my sami, niezbyt pilnie i niedokładnie odrabiając zadane nam w Brukseli lekcje, czy też państwa piętnastki, które nie chcą zbyt szybko otwierać nowym partnerom drzwi