magnetycznego, była przez długi czas bezradna wobec zjawiska odkrytego jeszcze na początku XX wieku. Stwierdzono wtedy, że północny i południowy biegun Ziemi wielokrotnie zamieniały się miejscami. Kompas więc nie zawsze kierował ku Wielkiej Niedźwiedzicy. Kluczem do odkrycia była obserwacja, że świeżo zastygła lawa wulkaniczna zawierająca dużo minerałów magnetycznych zachowuje się niby igła kompasu - kierunek namagnesowania skały wskazuje północ. Gdy sięgnięto do starszych pokładów geologicznych, okazało się, że północ magnetyczna znajdowała się nieraz na południu. Dzięki dokładnym metodom datowania skał udało się odtworzyć magnetyczną historię Ziemi. Trudno się jednak dopatrzyć w niej jakichkolwiek regularności. W ciągu ostatnich 5 mln lat bieguny zamieniły