własne człowieczeństwo... to pięknie brzmi. Ale przypominam panu, że rzeczywistość jest nieco inna i nie zawsze na miarę pięknych słów.<br>- Wiem.<br>- A widzi pan! Nie zawsze się można ocalić. - To też wiem. Ale zawsze można umrzeć. Kossecki krótko się zaśmiał:<br>&lt;page nr=95&gt; - Owszem, to można. Trzeba tylko chcieć. - Ale nie śmierci.<br>Kossecki nic nie odpowiedział. Dalej patrzył w okno.<br>- Panie sędzio - odezwał się Podgórski. - Teraz ja pana pozwolę sobie o coś spytać...<br>- Proszę bardzo.<br>- Powiedzmy, że w najbliższym czasie zdarzy się panu przewodniczyć rozprawie...<br>- Myśli pan o rozprawie sądowej? - Tak.<br>- Wątpię, czy wrócę do sądownictwa. - Pan? Dlaczego?<br>- Nie wiem jeszcze zresztą - odparł tamten wymijająco