świata stała się prawdziwym szczepieniem człowiekowi rozpaczy. "Trzeba ugodzić śmiertelnie ziemską nadzieję, tylko wtedy można uratować siebie nadzieją prawdziwą" - powiedział Kierkegaard. Chrześcijaństwo bywało w tym punkcie okrutne. Demaskując "patologię nadziei", pouczało o rozpaczy i wywoływało niezwykłe apetyty. Naprawdę to dopiero ono nauczyło człowieka rozpaczy, która rodzi się z dna "aksjologicznej nicości". Bez przedsmaku jej piekła prawdziwy wymiar nadziei chrześcijańskiej nie byłby odczuwalny. Jest ktoś, kto może duszę zabić...<br>Odsłonięcie kruchości "tego świata" wyzwoliło ludzi od obsesji lękowej, która na tym świecie miała swe &lt;page nr=304&gt; źródła. Była w tym radość i siła na powrót odzyskanej wolności.<br><br>*<br><br>Ale to nie wszystko. Wiedza o tragiczności