bytem i w nim. Warto zauważyć, że zarówno 'trwoga' w myśli <br>Heideggera, jak i 'wielkie zwątpienie' w naukach mistrzów zen prowadzą do <br>paraliżu dyskursywnego myślenia, dzięki czemu może zostać odsłonięta <br>'czysta przytomność'. Jak widać z powyższej analizy, relacja 'bycia' i człowieka <br>w myśli Heideggera, podobnie jak relacja 'jaźni jednostkowej' i 'nicości <br>absolutnej' w filozofii Nishidy nie może być sprowadzona ani do immanencji, <br>ani do transcendencji. <br>Bardzo istotną różnicą między Nishidą a Heideggerem jest brak w myśli <br>Heideggera refleksji na temat wartości współczucia wynikającej ze struktury <br>rzeczywistości jako 'absolutnie sprzecznej samotożsamości'. Wynika to z faktu, <br>że Heidegger nie do końca zgłębił 'logikę