także obecni są bogowie". <br>Heidegger sugeruje więc kierunek 'immanentnej transcendencji', który <br>najpełniej został wyrażony przez Nishidę w jego pojęciu 'zwyczajnej <br>perspektywy', czyli 'absolutnie sprzecznej samotożsamości' sacrum i profanum. <br>&lt;page nr=303&gt;<br>&lt;tit&gt;6.4. DEKONSTRUKTYWNA METODA HEIDEGGERA A KONSTRUKTYWNE PODEJŚCIE NISHIDY&lt;/&gt; <br>Masao Abe zwraca uwagę na to, że Heidegger poświęcił dużo więcej <br>uwagi pojęciu 'nicości' niż inni zachodni filozofowie, jednak zdecydowanie <br>stwierdza, że nie pojął on istoty zen, ponieważ nie stosuje konsekwentnie <br>logiki 'absolutnie sprzecznej samotożsamości' - nie ma w jego filozofii <br>odpowiednika pojęcia 'nierozróżniającego rozróżniania', kluczowego dla <br>myśli Daisetsu Suzukiego, którego książki Heidegger czytał. <br>Rzeczywiście, ataki Heideggera na zasadę niesprzeczności nie prowadzą <br>do wyraźnego ustalenia