źgana stopą srożej, niż kułakiem!<br><br>Zaskoczyła ich na słońcu Południca blada<br>I Świdrydze i Midrydze i tańcowi rada.<br><br>Zaglądała im do oczu chciwie, jak do żłobu.<br>"Który w tańcu mnie wyhula, bom jedna dla obu?'' -<br><br>"Moja będzie - rzekł Świdryga - ta pierś i ta szyja!'' -<br>A Midryga pięścią przeczy: "Moja lub niczyja!''<br><br>Ten ją porwał za dłoń jedną, a tamten za wtórą.<br>"Musisz obu nam nastarczyć, skąpico-dziewczuro!''<br><br>A ona im prosto w usta dyszy bez oddechu,<br>A ona im prosto w oczy śmieje się bez śmiechu.<br><br>I rozdwaja się po równu, rozszczepia się żwawo<br>Na dwie dziewki, na siostrzane - na lewą