rysem umysłowości gnostyckiej byłby przenikający<br>ją radykalny dualizm odnoszący się tak do relacji Boga i świata, jak i<br>człowieka i świata. Bóg jest traktowany przez gnostyków jako absolutnie<br>pozaświatowy, zaś świat nie jest Jego dziełem, nie podlega Jego<br>kierownictwu (Woli, Opatrzności), jest wręcz Jego zaprzeczeniem. Bóg<br>jest ukryty przed stworzeniami, nie sposób poznać Go i opisać przy<br>pomocy naturalnych władz rozumu czy zwykłych pojęć. Iluminacja,<br>objawienie uprzystępniają Go poznawczo, ale nawet wtedy<br>charakteryzowany jest wyłącznie apofatycznie, negatywnie. Bóg jest<br>zatem istotowo i w każdym aspekcie obcy temu światu, w którym żyjemy. W<br>niektórych systemach gnostyckich jak choćby u Marcjona jest nawet