w stanie unicestwić Bożego sposobu działania dla ocalenia człowieka. Już z tej racji Kościół nie ma podstaw do triumfalizmu, samozadowolenia i samowystarczalności. Jest poniekąd "skazany" na ustawiczne przyzywanie Bożego imienia, ze względu na swoją nędzę i całkowitą zależność od Boga. Potrzebuje ciągle oczyszczenia, odnowy i Bożego zmiłowania. Tradycja chrześcijańska mówi nie bez powodu o epiklezie, czyli przyzywaniu Ducha Świętego przez Kościół (gr. epikal‚o - przyzywam). Epikleza to znak całkowitej zależności od Bożej łaski i pomocy. Istnieje również w życiu Kościoła pewnego rodzaju kenoza, którą trudniej uznać za bezpośrednio i wyraźnie zawinioną. Konkretny kształt chrześcijaństwa naszych Kościołów pod wielu względami nie odpowiada wzniosłej