Reil roześmiał się hałaśliwie i dobrodusznie. - Takich cygar dawno pan nie palił.<br>Krzątał się, rozlewał alkohol, a jednocześnie nie przestawał mówić. Stwierdził oczywiście, że ci z gestapo to prawdziwe osły, tępi biurokraci; on, Reil, należy do tego samego gatunku, co jego gość, gatunku ludzi zajmujących się nauką i techniką, i nie cierpi polityki. Na pewno dogadaliby się ze sobą bez trudu. I zapewne dogadają się.<br>Pułkowski wypił koniak, potem zaciągnął się cygarem. Nie przestawał czujnie obserwować Reila, ale siedział już nieco swobodniej, mniej sztywno.<br>- O co panu chodzi? - zapytał.<br>- Ile pan ma lat, panie doktorze?<br>- Czterdzieści osiem - odpowiedział Pułkowski i Reil pomyślał