się mógł upomnieć, zresztą i tak by się<br>to na nic nie zdało.<br> Nie burknąłby zapewne: - Siedź w domu. - Powiedziałby łagodnie: -<br>Zostań lepiej w domu, synu. Odpocznij. Po nocach siedzisz, to chociaż<br>za dnia odpocznij. Damy sobie z matką radę. Na południe będziemy już z<br>powrotem. Tam nawet we dwoje nie za bardzo jest co robić. A jak jest<br>ludzi więcej niż pracy, to się pracy tylko urąga.<br> Więc byłoby niewdzięcznością mu nie ufać.<br> Ale wybrał się raz ojciec na targ do miasta. Słońce przeszło już<br>południe, popołudnie się rozniosło, a on nie wracał. Nie byłoby może<br>powodu do zmartwienia, tylko że matka