pogania ciało;<br>Pięćdziesiąt lat przeżyłem i ciągle mi za mało!<br><br>Poeci piszą słowa, których nikt nie rozumie,<br>A życie takie proste - w słońcu i liści szumie...<br><br>Wiem o kwiatach to tylko, co mi powie ich zapach,<br>Lecz wiedzy tej nie znajdę w książkach ani na mapach.<br><br>Lato, choć nawet siwe, niechby najdłużej trwało -<br>Pięćdziesiąt lat przeżyłem i ciągle mi za mało.<br><br>I chciałoby się znowu za miastem zrywać chabry,<br>Uśmiechać się do dziewcząt powracających z fabryk,<br><br>Patrzeć z mostu na Wisłę mieniącą się tak złudnie,<br>Tańczyć na Mariensztacie w niedzielne popołudnie,<br><br>A potem z konduktorką z "czternastki" iść na lody<br>I